Pęd Potwora Mniejszego do posiadania rodzeństwa młodszego od siebie jest ogromny. Dodatkowo potęgowany pojawiającymi się tu i ówdzie w rodzinie i u znajomych nowymi dziećmi.

Potworek nie ustaje w staraniach, by namówić nas na kolejne rozwrzeszczane, roszczeniowe i dezorganizujące życię słodkie maleństwo. Jest przy tym niezwykle upierdliwy i łapie się każdej okazji, by o temat zahaczyć. Chociaż jedną nogą, półsłowem, małym gestem.

Oglądając wczoraj nowe fotki kuzyna, stanął przede mną w postawie iście roszczeniowej. Założył ręce na piersi, pochylił łeb niczym szarżujący byk, zatrzepotał rzęsami niemal zahaczając o moje ramię i strzelił z bazuki:

- No to kiedy wreszcie zrobimy sobie dzidziusia???!!!

Bujający się jak małpa na górnej poręczy piętrowego łóżka Potwór Starszy prawie stracił równowagę. Poturlał się ze śmiechu i zawołał:

- Dzidziusia to sobie może mama z tatą zrobić, ty raczej nie dasz rady!

- Dlaczego? - zapytał buntowniczo Potworek.

- Za mały jesteś, tiruriruu... - Potwór najwyraźniej był w nastroju rozrywkowym, bo łóżko ponownie zatrzęsło się od małpich wybryków.

- OKEY - warknął Potworek, wbił we mnie spojrzenie i wiercił dalej - To kiedy zdobicie tego dzidziusia??!?

- Yyyyy, ale my już mamy dwa dzidziusie przecież - usiłowałam grać na zwłokę.

- MY NIE JES-TEŚ-MY DZI-DZIU-SIE!!! - wyskandował Potworek. - KIEDY???

Jako że zasadniczo nie mam nic przeciwko, postanowiłam zrzucić odpowiedzialność za udzielenie wyczerpującej odpowiedzi Synu Młodszemu Mężowi. Niech się tłumaczy.

- Zapytaj taty... - rzuciłam tak niewinnie jak złośliwie.

- To podaj mi telefon - prezesowskim tonem zarządził Syn i wyciągnął rękę.

Ups. Chyba Mąż w tym tygodniu nas nie odwiedzi...