Są takie chwile, gdzie naprawdę nie wiadomo, co powiedzieć.
Co zrobić.
Jak to zrobić.
No po prostu opadają wszystkie macki i inne części ciała, które opaść mogą.
I powstać już nie chcą.

W takich chwilach mam pustkę w głowie i nie wiem, co zrobić.
Boję się tego, co przyniesie przyszłość.
I zapadam się w siebie.

Może da się jakoś od tego uciec?

Niemoc. Najgorsze z możliwych uczuć.
Kiedy każda uliczka okazuje się być tą ślepą.
A człowiek stacza się w dół.
Coraz bardziej i bardziej.